ساختار سیاسی و جغرافیایی اتريش

وضعيت جغرافيايي

جمهوري اتريش با  مساحت83835 كيلومتر مربع در اروپاي مركزي واقع شده است و در شمال با آلمان و چك،‌ در غرب با سوئيس و ليختن اشتاين،‌ در جنوب با ايتاليا و اسلووني و در شرق با مجارستان و اسلواك هم مرز می باشد.

ترکیب جمعيتي، نژادي و مذهبي

جمعيت اتريش در حال حاضر  بيش از هشتو نیم ميليون نفر مي باشد. وين پايتخت اين كشور است. اين كشور به لحاظ نژادي و زباني بسيار همگون بوده و آلمانی زبان مادري 90 درصد از مردم اتریش به شمار می آید. حدود 10 درصد از جمعيت اتريش را خارجي ها تشكيل مي دهند كه اغلب مهاجرینی از كشورهاي يوگسلاوي سابق( بوشنیاک، صرب، اسلوون، کروات )، مجار و ترک می باشند که حدود چهار و نیم درصد را تشکیل می دهند. مذاهب و ادیانی كه در قانون اساسي اين كشور مورد شناسايي رسمي قرار گرفته اند عبارتند از كاتوليك (8/73 درصد)، پروتستان (9/4درصد)، اسلام (2/4درصد)، ارتدوكس(2.2 درصد)، سایر ( 8./% ) . شایان توجه است که دين اسلام از سال 1912 در اتريش به رسميت شناخته شده است.

 ساختار سیاسی

نظام سياسي جمهوري اتريش دموكراسي پارلماني و نظام اداري آن فدرال مي باشد. اتريش به 9 ايالت و یا استان تقسيم شده است كه هریک داراي مجالس ايالتي مجزا مي باشند.

قوه مجريه:

1. رئيس جمهور:

در اتريش، رئيس جمهور با رأي مستقيم مردم و حداكثر براي دو دوره شش ساله انتخاب مي شود. دوره رياست جمهوري آقای فیشر از حزب سوسيال دمكرات که از سال 2004 تا سال 2016 براي دو دوره متوالی و به مدت 12 سال رئيس جمهور اتريش بود در 8 جولاي 2016 به پايان رسيد.

سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اتریش در تاریخ 24 آوریل 2016 با حضور شش نامزد برگزار گردید که دو نفر یعنی آقایان نوربرت هوفر نامزد حزب آزادی و فان دِر بِلِن نامزد مستقل و مورد حمایت حزب سبزها به دور دوم راه یافتند. در دور دوم انتخابات که در تاریخ 22 ماه می 2016 برگزار گردید، آقای  فان دِر بِلِن با اختلاف 31 هزار رأی پیروز گردید ولی با شکایت آقای هوفر به دادگاه قانون اساسی اتریش، نتیجه انتخابات ابطال اعلام گردید. دور سوم انتخابات در سوم دسامبر 2016 برگزار شد و آقای فان دِر بِلِن  با کسب 53.8 درصد آراء به پیروزی رسید. ایشان در 26 ژانویه 2017 رسما بعنوان رئیس جمهور اتریش سوگند یاد کرد.

2.صدراعظم و اعضاي كابينه دولت

رياست كابينه بر عهده صدراعظم است. صدراعظم توسط رئيس جمهور و معمولاً از حزبي كه بيشترين كرسي هاي پارلمان را در اختيار دارد، انتخاب مي شود. طبق قانون اساسی اتریش، هیات دولت در کنار رییس جمهور مهم ترین قدرت اجرایی کشور است که اعضای آن را صدراعظم ، معاون صدراعظم و وزرا تشکیل می دهند. وزراي كابينه نيز به پيشنهاد صدراعظم و با تأييد رئيس جمهور انتخاب مي شوند. بدنبال برگزاری انتخابات پارلمانی در اکتبر 2017 و پیروزی آقای سباستین کورتس رهبر حزب مردم، وی مأمور تشکیل کابینه گردید و خود نیز بعنوان صدراعظم اتریش  18 دسامبر 2017 سوگند یاد کرد.

قوه مقننه (  پارلمان)

بر اساس قانون اساسي سال 1920، اتریش دارای دو مجلس فدرال شامل شوراي ملي ( National Rat  ) و شوراي فدرال یا سنا (Bundes Rat)  بوده و در سطح ايالات نه گانه نيز از مجالس قانون گذاري موسوم به “مجالس ايالتي ” برخوردار مي باشد.

شورای ملی داراي 183 نماينده است كه برای مدت 5 سال و با رأی مستقیم مردم و بر اساس سيستم حزبی انتخاب مي شوند.  شورای فدرال نيز  با 64 عضو از طریق پارلمان های ایالتی و متناسب با تعداد جمعیت هر ایالت ( سهم آنها از 3 تا 12 کرسی در نوسان است) برای 5 یا 6 سال انتخاب مي گردند.

بر اساس آخرین انتخابات پارلمانی برگزار شده در 15 اکتبر 2017 ،  حزب مردم با کسب 62 کرسی از 183 کرسی شورای ملی بعنوان حزب پیروز معرفیشد و بر همین اساس آقای وولفگانگ سوبوتکا  بعنوان رئیس پارلمان انتخاب گردید. حزب سوسیال دمکرات با کسب 52 کرسی در مقام دوم و خانم دورس بورس از این حزب بعنوان نایب رئیس اول و حزب آزادی با کسب 51 کرسی بعنوان حزب سوم و خانم آنه لیزه کیتزمولر بعنوان نایب رئیس دوم از این حزب انتخاب گردید. احزاب نئوس و لیست پیتر پیلتز نیز به ترتیب با کسب 10 و 8 کرسی در مقام بعدی قرار گرفتند. حزب مردم بعنوان حزبی که بالاترین آراء را كسب كرده بود با حزب آزادی ائتلاف و دولت ائتلافي را تشكيل دادند.  حزب سوسیال دمکرات بعد از چند دهه حکمرانی مستقیم یا ائتلافی با حزب مردم، برای دومین بار بعنوان حزب مخالف در جایگاه اپوزیسیون در پارلمان  قرار گرفت.

احزاب سیاسی:

اتریش از یک نظام سیاسی چند حزبی تشکیل شده است. در حال حاضر حدود 800 حزب سیاسی رسمی در اتریش به ثبت رسیده اند و لیکن تنها تعداد محدودی از  احزاب در این کشور نزد افکار عمومی شناخته شده اند. از سال 1980 تاکنون نیز تنها تعداد اندکی موفق به ورود به پارلمان اتریش گردیده اند . مهم ترين احزاب سياسي اتريش عبارتند از:

1.   حزب مردم: آقای سباستین کورتس رهبر حزب مردم و  صدراعظم اتریش نیز می باشد.

2.   حزب سوسيال دموكرات: رهبر حزب خانم پاملا رندی واگنر می باشد

3.     حزب آزادي: رهبر حزب آقای هاینتس کریسیتن  اشتراخه می باشد.

4.     حزب سبزها : رهبر حزب آقای ورنر کوگلر می باشد.حزب سبزها بعد از 35 سال حضور در پارلمان در انتخابات پارلمانی 2017 متحمل شکست گردید و از ورود به پارلمان بازماند.

5.     حزب نئوس: رهبر حزب خانم بیِته ماینل رایزینگر می باشد

6.   لیست پیتر پیلتز: رهبر آن آقای پیتر پیلتز می باشد.

قوه قضائيه:

براساس قانون اساسي اتريش، قوه قضائيه در سطح فدرال و مستقل از قواي ديگر عمل مي كند. برهمين اساس برخلاف ساير تشكيلات ايالتي، دادگاهها در سراسر كشور تحت يك نظام واحد قرار دارند. در اتريش وزارت دادگستري متصدي امور اداري دستگاه قضايي است و دادگاه قانون اساسي از جايگاه برجسته اي برخوردار می باشد. ديوان عالي نيز در رأس دادگاه هاي عمومي قرار دارد و آخرين مرجع تجديد نظر در آراي دادگاه عمومي محسوب می شود. انتخاب قضات در اتريش بنا بر پيشنهاد ديوان عالي صورت مي گيرد.

ساختار اداري:

جمهوری فدرال اتریش طبق قانون اساسی مصوب سال 1920 که در سال های 1929 و 1945 مورد بازبینی قرار گرفت، کشوری فدرال به شمار می آید. در راس هرم مدیریتی حکومت مرکزی رییس جمهور، هیات دولت و پارلمان ملی قرار دارند. سپس ایالت های 9 گانه اتریش كه هر یک از اختیاراتی در حوزه اجرایی و حکومتی خود برخوردارند. اتريش داراي  9 ایالت ، 95 منطقه و 2100 ناحیه می باشد. استاندار بالاترين مقام هر ايالت به حساب می آید. استانداران که معمولا سرلیست احزاب در انتخابات  شورای استان می باشند با رای مستقیم مردم انتخاب می شوند.هر ایالت از مجالس ایالتی مستقل برخوردار است.